کلمات کلیدی شعر #

مثنوی

#

مثنوی عاشقانه

#

پروین اعتصامی

#

اشعار پروین اعتصامی

#

مثنوی پروین اعتصامی

#

شعر

#

شعر عاشقانه

#

عاشقانه

#

کودکی در بر، قبائی سرخ داشت

#

روزگاری زان خوشی خوش میگذاشت

#

همچو جان نیکو نگه میداشتش

#

بهتر از لوزینه می‌پنداشتش

#

هم ضیاع و هم عقارش می‌شمرد

#

هر زمان گرد و غبارش می‌سترد

#

از نظر باز حسودش می‌نهفت

#

سر خیش میدید و چون گل میشکفت

#

گر بدامانش سرشکی میچکید

#

طفل خرد، آن اشک روشن میمکید

#

گر نخی از آستینش میشکافت

#

بهر چاره سوی مادر میشتافت