کلمات کلیدی شعر #

غزل

#

غزل عاشقانه

#

شهریار

#

اشعار شهریار

#

غزل شهریار

#

شعر

#

شعر عاشقانه

#

عاشقانه

#

چو آفتاب به شمشیر شعله برخیزد

#

سپاه شب به هزیمت چو دود بگریزد

#

عروس خاوری از پرده برنیامده چرخ

#

همه جواهر انجم به پای او ریزد

#

بجز زمرد رخشنده ستاره صبح

#

که طوق سازد و بر طاق نصرت آویزد

#

شب فراق چه پرویزنی بود گردون

#

که ماهتاب به جز گرد غم نمی بیزد

#

به جان شکوفه صبح وصال را نازم

#

که غنچه دل ازو بشکفد به نام ایزد

#

متاع دلبری و حال دل سپردن نیست

#

وگرنه پیر از عاشقی نپرهیزد