کلمات کلیدی شعر #

غزل

#

غزل عاشقانه

#

شهریار

#

اشعار شهریار

#

غزل شهریار

#

شعر

#

شعر عاشقانه

#

عاشقانه

#

به تیره بختی خود کس نه دیدم و نه شنیدم

#

ز بخت تیره خدایا چه دیدم و چه کشیدم

#

برای گفتن با دوست شکوه ها به دلم بود

#

ولی دریغ که در روزگار دوست ندیدم

#

وگر نگاه امیدی بسوی هیچکسم نیست

#

چرا که تیر ندامت بدوخت چشم امیدم

#

رفیق اگر تو رسیدی سلام ما برسانی

#

که من به اهل وفا و مروتی نرسیدم

#

منی که شاخه و برگم نصیب برق بلا بود

#

به کشتزار طبیعت ندانم از چه دمیدم

#

یکی شکسته نوازی کن ای نسیم عنایت

#

که در هوای تو لرزنده تر ز شاخه بیدم