کلمات کلیدی شعر #

مثنوی

#

مثنوی عاشقانه

#

پروین اعتصامی

#

اشعار پروین اعتصامی

#

مثنوی پروین اعتصامی

#

شعر

#

شعر عاشقانه

#

عاشقانه

#

اشک طرف دیده را گردید و رفت

#

اوفتاد آهسته و غلتید و رفت

#

بر سپهر تیرهٔ هستی دمی

#

چون ستاره روشنی بخشید و رفت

#

گر چه دریای وجودش جای بود

#

عاقبت یکقطره خون نوشید و رفت

#

گشت اندر چشمهٔ خون ناپدید

#

قیمت هر قطره را سنجید و رفت

#

من چو از جور فلک بگریستم

#

بر من و بر گریه‌ام خندید و رفت

#

رنجشی ما را نبود اندر میان

#

کس نمیداند چرا رنجید و رفت